Unsere Schwesterseiten / Kardeş Şitelerimiz     :         https://www.tekvandoakademisi.com/        https://www.risaleinurakademisi.com/ 
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Evlat mı düşman
yoksa
Düşman mı evlat ?

Yani
Evlat kendi mi düşman 
oluyor yoksa evladımızı
 biz mi düşman yapıyoruz ?

Zamanında kendi
eğitiminize dikkat
etmeyip, belki
torun sahibi dahi olsanız
ve hala ''bizden geçti''
diyorsanız,
Isparta da ki 80'li
yıllarda yaşanan
faciaları yaşarsınız.
Isparta da ki facia derken ... 

Isparta`da cereyan
eden facianın özeti şu : 
Kendini muhafazakar
ve dindar zanneden bir ailede
ana-babasının parasına
göz koyan genç
iki kiralık katil tutup
anne - babasını öldürtmüş.





Aslında bizim
gece-gündüz bunları,
yani küçük dünyamızı
konuşmamız lazım.

Hazin ki
dünyevi işlerden ve dünyevi
keşmekeşten fırsat bulup
küçük dünyamızı
konuşmuyoruz.






Ailemizi,
çocuklarımızı,
iç dünyamızı
gündeme getirmiyoruz.
Bu temel konulara
pek giremiyoruz.

Çünkü
küçük görüyoruz.
Ucunda para getiren
bir şey yok ki...






Düşünmüyoruz ki,
bugünümüzü tıkayan
ahlaki gelişmelerin özünde
bile “insan faktörü” var.
“insan eğitimi” var. 
Yani biz varız.

 “Bizim yanlış eğitimimiz
sonucunda davranışlarımız da
yanlışlarımız” var.  
Toplumu ve aileyi yönlendiren,
daha doğrusu yönlendiremeyen,
liderler de veliler de insan.







Onları da anne-babaları
ve ögretmenleri yetiştirdi.
Dün ne öğrendilerse
bugün onu uyguluyorlar.
Biz bugün çocuklarımıza
ne ögretirsek,
çocuklarımız yarın
onu yaşayacak.





 

Isparta`da ki aile
faciyasında
gördügümüz gibi...
  Sahi biz evlat yerine
kendimize düşman
mı yetiştiriyoruz ?

  Herhalde konu
bu kadar dramatik
olamaz.

Ne var ki,
gerek aile kurumundaki
  aşınmalar, gerekse
ailedeki yanlış
yönlendirmeler,
çocuklarımızla daha ciddi,
  daha ilmi bu bile yetmez
dini ve ahlaki yönden de
bilimsel boyutta daha çok
  çocuklarımızla ilgilenmemizi,
zaruri kılıyor.

Atasözümüz der ya iste : 
  “Bakarsan bağ olur,
bakmazsan dağ olur.” 






 
Büromdaki birkaç saksı
çiçek bile bu
   atasözümüzü doğruluyor.
İlgilendikçe serpiliyorlar,
gelişiyorlar.

İlgiyi eksiltiğim anda ise,
yaprakları büzüşmeye başlıyor. 
   Evet, gerçekten de evlat
“Bakarsan bağ olur,
bakmasan dağ olur.”