Ayrıca en değerli
varlığımızı dahi,
başka bir kişiye
veya bir kuruma
havale ettiğimizde,
uygulamalı olarak,
evladımıza bizler
neleri öğretmiş
oluyoruz ?

Evvela
anne baba olarak
kendimizi yetiştirmede
iflas ettiğimizi
başta dünyaya ve
daha sonra evladımıza
ilan etmiyor muyuz ?

Bu başarısızlık durumu
ve havale etme olayını
hisseden çocuklar,
velilerine saygı ve
hürmet gösterme de
zorlanmazlar mı ?

Bir an evvel :
"Bin kilometrelik
yolculuğa bile,
bir adım ile başlanır"
diyerek ailemizi
planlamaya başlamalıyız.

Evvela
ailemizi planlamadan
önce kendimizi
ve ailemizi planlamadan
önce çocuğumuzu
planlamayalım.

Önce kendimizin başarılı
yani  uygulanmış ve denenmiş
başarıya götürmüş
bir planı olmalı.

Çünkü kendini terbiye
edemeyen başkasını
terbiye edemediğinden
evvela kendimizden
başlamamız gerekmez mi ?

Hem bir para ücret
karşılığında balık almaya
alışan bir çocuk yarın
hangi meziyetleri
elde edemez ? 

Bir makine`nin mucidi
veya mühendisi
o makine için bir plan
veya bir kullanma kılavuzu
yazıyor da
bir insanın mucidi,
yaratıcısı olan Allah
o insana kullanma
kılavuzu vermiyor mudur ?

Halbuki bir veliyi yaratan ve
ona kullanma kılavuzu olarak
Kur'an ve Sünneti
gönderen bir Yaratıcı,
evladını nasıl yetiştireceğini
tarif etmez mi ?

Yapacağı planı
pedagoji ve psikolojinın
yanısıra Kur`an ve
Sünnet ekseninde
yapması gerekmez mi ?

Her veli başta kendisini ve
sonrada evladını
Kur`an ve Sünnet
ekseninde hazırlanmış
bir plan ve program
dahiline
koyduğunda,
işler daha farklı olmaz mı ?
 
Peki var mı böyle  yazılı
 olarak hazırlanmış
bir planımız ?
Malesef Haaaaayıııırrr !












Anne babaların 
düzenli güncelleme veya 
kendilerini geliştirme
faaliyetine zamanında
başlamayıp oluşturdukları 
hayat şartlarından dolayı 
önceleri kendi eksikliklerinin
farkına varamıyorlar.

Velilerin yanlışları 
diplomaları olsa bile
cahillikleri yüzünden,
veya oluşturdukları
hayat şartları yüzünden, 
çocukları daha küçük diye
önceleri velileri fazla 
rahatsız olmuyorlar.

Fakat zamanla çocuklarda
velilerini kopyalama suretiyle
görünen davranış bozuklukları
ortaya çıktıkça
veliler rahatsız
olmaya başlarlar.

Mesela
okul dönemlerinde
veya toplumda çocuklarında
yanlış davranışları
müşahede edildiğinde,
gittikçe veliler daha çok
rahatsız olmaya başlarlar.

Bu noktada veliler
yine kendilerini değiştirme
yerine çocukların hatalarını 
örtme yöntemini kullanarak
gizlemede ve örtmede
gittikçe uzmanlaşıyorlar.
Onun için eskiler şöyle derler :
"Gözünü kapayan,
yanlız kendine gece yapar"











Soru 2 : 
Eğitimde ebeveynlerin
altı bahaneleri nelerdi ?









o -->  vakitsizlik









o -->  maddi imkansızlıklar











o -->  suçu kendi
anne babalarına atma 











o -->  çevreye / sisteme
/ devlete yüklemek










o -->  erteleme hastalığı











o -->  kendini düzenli eğitmeme hastalığı